17 Şubat 2014 Pazartesi

Yeni Evli.

Yazıdan da anlaşıldığı üzere makinedeki resimler yine aktarılmadı.
Dün akşam yoğun misafir bastırdı. Ve Böyle oldu.
Blog anılarda kalan birkaç yazıyla devam edecek mecburen.

12.10.2003 evlilik tarihimiz. Evlendikten 2 gün sonra eşim işe gitti..Şimdi ki gibi izin vs. verilmiyordu belki de o zamanlar..Bilemiyorum.Belki de biz çok cahildik.. 26 yaşındaydık.Pek cahil sayılabilecek bir yaş değil ama.

Neyse eşim işe gidiyor. Ben evde yemek , temizlik , ütü vs..Yeni evli birinin evinde de öyle pis yer yoktur..Tüm eşyalar yeni koltuklar, halılar , vitrinler , örtüler...Tertemiz hatta.
Yani boş boş oturuyorum anlayacağınız... Sıkıntıdan da çatlamak üzereyim..Sanki zaman hiçç geçmiyor..Bu nasıl iştir böyle.Evlilik bu muymuş??
Bu arada Gaziosmanpaşa da oturuyorduk.

Eşimle oturduk konuştuk..Ben çalışmaya alışkınım..Evde oturamayacağım sanırım daha fazla.
Gittik bir alışveriş merkezine başvurduk.İstanbul"da , bir zamanlar kundaklama sonucu büyük yangının çıktığı ve bazı müşteriler ile patronun yangında hayatlarını kaybettiği mağaza (Nurlarda yatsınlar ) .Kabul edildim.Hemen başladım.

Her gün işe gidiyorum.Yeni arkadaşlar edindim.Çalışmak çok güzel.Mutluyum.
İş dönüşü eve dolmuşla gidiyorum fakat dolmuştan indikten sonra belli bir yürüyüş mesafesi var eve varmak için.Yok pek tekin değil üstelik. İş çıkış saatim 21.00. Ve dolmuştan inip o yola girmem 21.30..Kış mevsimi. Hava karlı ve karanlık..O yüzden eşim dolmuştan inince karşılıyor beni.Birlikte eve gidiyoruz. O yol da yaklaşık 10 dakika sürüyor.
Bir akşam dolmuştan indim eşim yok..Gelmemiş ki o bu yoldan hiç hoşlanmıyor .Kolay kolay gelmemezlik yapmaz..N'oldu ki?

Neyse geç kaldı sanıyorum diye düşünerek eve yürüyorum.Nasılsa yolda karşılaşırız.
Yürüdüm , yürüdüm neredeyse eve vardım yolda karşılaşmadım sevgili eşimle.
Ev göründü , ışıklarımız yanıyor..Saatte bir problem olmuş sanırım..Gelememiş.
Eve geldim merdivenleri çıktım .Kapıyı çaldım açan yok..Allah Allah ..

Neyse anahtarımı çıkardım .Kapıyı açmak istiyorum ama kapının diğer tarafında anahtar var, anahtarımı sokamıyorum .. Kapıyı ısrarla yumrukluyorum, zile basıyorum yok açmıyor..Kapıyı dinliyorum içeriden bangır bangır televizyon sesi geliyor .Doğal gazın saati fır fır dönüyor..Doğal gaz sobası yanıyor.Birde muhabbet kuşumuzun ciyak ciyak bağırması..Sanırım ben zile bastıkça hayvan bağırıyor.

Beni korku çoktan sardı ..Şiddetleniyor korkum.
Kapıyı deli gibi yumruklamaya devam ediyorum..Zile basıyorum olmuyor..Oturup ağlayacağım az kaldı.Acaba doğal gazdan mı zehirlendiiiii???

Bir koşu alt komşuya indim koşarak.
Bir adam çıktı kapıya.Başladım anlatmaya.
_"Eşim kapıyı açmıyor, içerde eşim, ama kapıyı açmıyor ,kuş bağırıyor , tv açık, doğal gaz saati dönüyor.Eşim evde ama kapıyı açmıyor.Acaba zehirlendi mi??.napcam bennn.."

Adam hayretle yüzüme bakıyor.
_"Ablamlar evde yok .Düğüne gittiler.Ben memleketten dün geldim.Ama size yardım edeyim."

Hakkaten yahu .Yeni taşındım buraya .Komşular hoş geldine geldi ama bu adamı hayatımda ilk kez görüyorum..Kafasını karıştırdım 2 dakkada..
Çıktık üst kata.İkimiz de kapıyı yumruklamaya ,anahtarı zorlamaya,  deli gibi zili çalmaya  başladık..Ben hafiften zırlamaya başladım.."Doğal gazdan zehirlenmiş olabilir miiiiiiiiiiiiiiii????????ühühühühüh"

_"Abla panik yapma dur bakarız . Kuş fena bağırıyor.Öyle bir şey yoktur."
Koştu eve indi birkaç dakikanın içinde tekrar geldi.Elinde kargaburnu .İçerideki anahtarın ucunu dışarıdan kargaburnuyla tuttu..Kapılar eski tip kapılardanmış o zaman fark ettim.Kocaman anahtar görünüyordu zaten kapının dışından..2 kez sağa doğru çevirdi ve kapıyı kargaburnuyla açtı.Hayret bir şey .Hırsız gelse evi kolayca soyacak yani.Şaşırdım.Bu neeeeeeeeee???????

Neyse  şaşkınlık yaşadıktan sonra adam ve ben aynı anda kapıdan geçmeye çalışarak ve ısrarla birbirimizi ittirerek içeri daldık..koridorda da aynı şekilde ..yarış halindeyiz kocamı ambulansa yetiştircez, hastaneye atcaz.
Salonun kapısını açtığımız gibi içeri daldık..Adam ve ben hayretler içindeydik yalnız.
Tv son ses açık, kuş hala ciyaklamaya devam ediyor, doğalgaz sobası içeriyi hamam gibi yapmış, benim eşim ise ağzı  açık ,salyaları bir yandan akarak nasılllllllllll horluyor anlatamam..Kendi sesinden bırakın zilin sesini televizyonun sesini bile duymuyor.
Biz şoookkk ..

Adam : _"Abla bak abi iyiymiş, bir şeyi yokmuş uyuyor." diyor .Bu arada bakışları eşime dalmış gitmiş durumda..
Ben de en az adam kadar şaşkın:
 _"Evet bir şeyi  yokmuş"
_"Abla ben gideyim , size geçmiş olsun. "
Adama teşekkür ederek yolladım..Koşarak salona geri geldim..
_"Emree, Emree."
_"Haahhh , aaa geldin mi , uyumuş kalmışım ya..aç mısın??"
Kocam dünyadan bi haber .
Canım benim ya..Çok korkmuştum o gün..Hiç unutamayacağımm..
Allah korusun insanın aklına bin bir türlü şey geliyor.Bunu da böyle atlattık şükür..





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Düğme desenli eteğim.