Tarif Yok.

Tüm çektiğim yemek fotoğrafları ya oğlumun ipad de kaldı. Ya da eşimin telefonunda.
Bir yolunu bulup alacağım ve buraya ekleyeceğim .
Belki yarın  belki yarından da yakın. Bilemiyorum.
Bu aralar yoğunuz yine.
Çocuklarla koşturma durumları.
Büyük oğlum 3. sınıfı okuyor. Ve dersleri yavaştan yavaştan zorlaşmaya başladı. Gerçi üstesinden geliyor . Bize gerek kalmıyor ama . İleride nasıl yaparız bilmiyorum. Çocuk büyütmek zor iş. Ama günden güne ne ile karşılaşacağını bilmiyorsun. Dolayısıyla da hep hazırlıklı ve çözüm üretir oluyorsun. Farkında olmadan tabi.
Hayat da böyle akıııp gidiyor. Su gibi.
Koşturmacadan vakit buldukça anın tadını çıkarmaya çalışıyorum çocuklarımla. Olduğu kadar .
Çocuklar mutlu olduğu için bu konuda başarılı sayıyorum kendimi. Çok şükür bu günümüze.
Ve çocuklarımızın arasına 3. kardeş de eklenince hayat yeniden değişecek bizim için. O gün gelip de sağlıkla kucağımıza aldığımız vakit bizi düşünemiyorum. İki abi . Ne yapacaklar . Birbirlerine daha da sarılacaklar belki.
06.03.2015 Cuma günü olan kontrolümüzde bebek 16+6 iken doktorumuz bebeğin cinsiyetinin kız olabileceğini söyledi. Emin değildi . Çok çok baktı. "Bence kız " dedi.
Ben havalara uçtum tabi . İçimden :).
Neyse 1 ay sonra daha net söyleyecektir.
Ve ben 2 hayduttan sonra kızı nasıl büyüteceğimi bilmiyorum. Azıcık şaşkınım.
Doktorun verdiği ulrason kağıdını da daha hastaneden çıkmadan düşürmüşüm üstelik. Nasıl şaşkın bi kadınsam ben artık.
Yanımda Ediz oğlan da vardı. Uzun süre sıra bekledim. Yarım saat kadar. Doktora girdim. Doktor da muayenesini uzun tuttu. Ama Ediz oğlan hiç beni üzmedi. Çantamı bile tuttu ben ultrasona girince. Sandalyeye oturttum ve küçük bir beyefendi gibi davrandı. Hayranım onun bu özelliğine .
Umarım kolay günler geçiririm bebek doğduktan sonra. Umarım uykucu bir bebek gelir bize. Ve çok ağlamayan bi bebek olsun lütfeen.
Tarif yok yazı var işte bugün.

15 tatilde Ankara "dan bir kare.